Οι συλλέκτες-ιδιοκτήτες, είχαν στο μυαλό τους να κατασκευάσουν ένα σπίτι gallery, με μεγάλους καθαρούς χώρους, απόλυτα λιτό στις αρχιτεκτονικές του γραμμές, αποτελώντας το ιδανικό περιβάλλον για την έκθεση των αποκτημάτων τους. Οι αρχιτέκτονες έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν, κατά την γνώμη μου. Υπάρχει όμως κάτι που προσωπικά δεν μ' αφήνει να χαλαρώσω μέσα σε ένα τέτοιο χώρο. Προσπαθώ να το δω σαν σπίτι, να νιώσω την ατμόσφαιρα που αποπνέει, να προσπαθήσω να το οικιοποιηθώ αλλά με τόσα έργα μοντέρνας τέχνης ζυγισμένα-στοιχισμένα να με περιβάλλουν, εγκαταλείπω την προσπάθεια. Θα μου πείτε, γιατί να μείνω στο ντεκόρ και να μην απολαύσω την άνεση και την μοναδικότητα του χώρου! Είναι κι αυτό μια άποψη, και η αλήθεια είναι πως μια χαρά θα ένιωθα ως φιλοξενούμενος περιστοιχισμένος από κόσμο, γνωστούς, αγνώστους ή φίλους, πίνοντας και καλαμπουρίζοντας ξέροντας πως στο τέλος της βραδιάς θα πάρω την vespa μου και δρόμο. Αν μού 'λεγαν να ζήσω μέσα σ' αυτό, θα προτιμούσα το ταπεινό μου διαμέρισμα της λαϊκής γειτονιάς μου. Ακόμα κι αν είχα την δυνατότητα να αποκτήσω ένα σπίτι υψηλών προδιαγραφών και απαιτήσεων, φίλοι μου' σπίτι gallery δεν θά 'φτιαχνα! Γιατί...άλλο σπίτι κι άλλο gallery!
μα καλά, τώρα στα αλήθεια είναι κανονικό σπίτι αυτό; και αν ναι, ποιάνου είναι; το ξέρουμε σίγουρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι κατοικείται, μπορώ να σε διαβεβαιώσω γι αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήούτε σπίτι, ούτε gallery. αστική εκζήτηση μόνο.. απαίσιο και δήθεν.
ΑπάντησηΔιαγραφή