Η ιστορία της Παντελίκας!

   Η σχέση μου με την Παντελίκα ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2011 κατά την διάρκεια των διακοπών μου σ' ένα όμορφο γραφικό ορεινό χωριό, σκαρφαλωμένο σε κάποια απ' τις καταπράσινες πλαγιές της Πίνδου. Μπήκε στην ζωή μου απρόσμενα, όπως όλοι οι μεγάλοι έρωτες και τόσο ξαφνικά που δεν πρόλαβα να συνειδητοποιήσω πόσο γρήγορα παγιδεύτηκα στον περίτεχνο ιστό της. Με το έτσι θέλω και με περίσσια αυτοπεποίθηση με πλάνεψε, κάνοντάς με να ξεχάσω τις όποιες συστολές είχα γι΄αυτή την σχέση. Ο τρόπος που με προσέγγισε ήταν πρωτόγνωρος για μένα, κάνοντας αυτή το πρώτο βήμα, διεκδικώντας τον πρώτο ρόλο στην ζωή μου. Δεν έδειξε να ταλαντεύεται ούτε μια στιγμή για τα αισθήματά της κι αυτό με γέμισε με ένα αναμφισβήτητο αίσθημα αυτοπεποίθησης για τις επόμενες κινήσεις μου.

   Αφέθηκα στα χάδια της, που ήταν πάντα  πρόθυμη με μεγάλη ευχαρίστηση  να μου χαρίσει, ξεχνώντας κάθε προηγούμενη έγνοια μου...Εκείνη θα ήταν από δω και μπρος η μόνη μου έγνοια...Το είχα πάρει απόφαση πως αυτός ο θυελλώδης έρωτας, ήταν που θα έδινε νόημα και χρώμα στην ασπρόμαυρη ζωή μου και θα την απογείωνε με το μεθυστικό του άρωμα...Είχαμε γίνει αχώριστοι και όσο απαιτείται αντικοινωνικοί, βυθισμένοι σε ένα απέραντο δικό μας πέλαγος ευτυχίας και μιας παράλογα αστείρευτης χαράς...Οι μέρες και οι νύχτες του πάθους περνούσαν έχοντας χάσει κι οι δυο μας την αίσθηση του χρόνου,  μα το γλυκό μας όνειρο έφτασε στο τέλος του...

   Με όσο απρόσμενο τρόπο είχε μπει στην ζωή μου, με άλλη τόση απρόσμενη θέληση βγήκε, χάθηκε σιωπηλά δίχως να ρίξει ένα τελευταίο βλέμμα ξωπίσω της τραβώντας για αλλού...δίχως να δώσει κανένα περιθώριο σε θλιβερούς αποχαιρετισμούς και υποσχέσεις, αναγνωρίζοντας πόσο μάταιο θα ήταν αυτό και για τους δυο μας, αφήνοντάς με, με μια γλυκόπικρη γεύση στα χείλη κι ένα άβολο σφίξιμο στο στομάχι...