Τα ονειρόπλοια της προσφυγιάς

Στην Ελευσίνα, στον υπαίθριο χώρο του εργοστασίου Κανελλόπουλου που κάθε καλοκαίρι φιλοξενεί τα Αισχύλεια, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου, βρίσκεις αυτά τα σκαριά. Είναι τα απομεινάρια των Τούρκικων καϊκιών που χρησιμοποιήθηκαν για την μεταφορά προσφύγων και μεταναστών και κατασχέθηκαν από το λιμενικό της Χίου και που πριν χρόνια αποθανάτισε ο σκύλος της Βάλια Κάλντα. Τα 'ονειρόπλοια' αυτά αγοράστηκαν από την γλύπτρια Καλλιόπη Λεμού. Ήταν αυτά που πρωταγωνίστησαν στις εγκαταστάσεις της στην Ελευσίνα, την Κωνσταντινούπολη και το Βερολίνο, στην τριλογία της ''Λαθρομετανάστευση''. Και σκέφτομαι το πλήθος της διαφορετικής νοημαδότησης που έχουν αυτά τα σκαριά ανάλογα με το βλέμμα του καθενός. Για τον ιδιοκτήτη-μεταφορέα είναι μέσο πλουτισμού, για τους πρόσφυγες-μετανάστες είναι το μέσο που θα τους φυγαδεύσει μακριά από τον θάνατο, για έναν καλλιτέχνη μέσο έκφρασης του έργου του, για έναν περαστικό απλά σαπιοκάραβα, για έναν Ελευσίνιο με καταγωγή απ΄τα μικρασιατικά παράλια, θα γίνουν η αφορμή για το ξύπνημα της μνήμης της δικιάς του προσφυγιάς, για το ελληνικό κράτος μέσο μεταφοράς λαθρομεταναστών, για έναν χρυσαυγίτη ένα μισητό αντικείμενο μεταφοράς αλλόφυλων...