tag:blogger.com,1999:blog-102643309063679457.post5921972136416261519..comments2013-01-21T20:29:01.113+02:00Comments on carophotodiario: Deja vu..caro photodiariohttp://www.blogger.com/profile/15095991459165989703noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-102643309063679457.post-71235822160220218172012-02-08T10:00:27.988+02:002012-02-08T10:00:27.988+02:00Ελίζαμπεθ Μπίσοπ - Μία τέχνη (One Art)
Την τέχνη...Ελίζαμπεθ Μπίσοπ - Μία τέχνη (One Art)<br /> <br />Την τέχνη της απώλειας δεν είναι δύσκολο να μάθεις.<br />Τόσα πολλά πράγματα μοιάζουν αποφασισμένα<br />να χαθούν που η απώλειά τους καταστροφή δεν είναι.<br /><br />Χάνε κάτι κάθε μέρα. Αποδέξου το νευρίασμα<br />των χαμένων κλειδιών, της κακοξοδεμένης ώρας.<br />Την τέχνη της απώλειας δεν είναι δύσκολο να μάθεις.<br /><br />Ύστερα εξασκήσου να χάνεις περισσότερα, να χάνεις<br />γρηγορότερα: τόπους κι ονόματα, και το πού σκόπευες<br />να ταξιδέψεις. Τίποτα απ' αυτά καταστροφή δεν φέρνει. <br /><br />Έχασα της μητέρας το ρολόι. Και κοίτα! το τελευταίο,<br />ή το προτελευταίο, από τρία αγαπημένα σπίτια πάει.<br />Την τέχνη της απώλειας δεν είναι δύσκολο να μάθεις.<br /><br />Έχασα δυο πόλεις, αξιολάτρευτες. Και, ακόμη πιο τεράστιους,<br />κάποιους δικούς μου κόσμους, δυο ποταμούς, μιαν ήπειρο.<br />Μου λείπουν, μα δεν ήταν δα καταστροφή.<br /><br />Ακόμη και χάνοντας εσένα (την αστειευόμενη φωνή,<br />μια χειρονομία που αγαπώ) ψέματα δεν θα 'χω πει. Προφανώς<br />την τέχνη της απώλειας δεν παραείναι δύσκολο να μάθεις<br />αν και μπορεί να μοιάζει με (Γραφ' το!) με καταστροφή.Α.Α. (Αδικαιολογήτως Απούσα)noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-102643309063679457.post-41750028353512275732012-02-07T20:49:24.558+02:002012-02-07T20:49:24.558+02:00και συνεχίζω με την φίλη της sexton, την sylvia pl...και συνεχίζω με την φίλη της sexton, την sylvia plath..<br /><br />απόσπασμα από το ποίημα “ Άριελ” <br /><br />Λευκή<br />Γκοντάιβα , ξεφλουδίζομαι –<br />Χέρια νεκρά , νεκρές ακαμψίες .<br /><br />Και τώρα εγώ<br />Αφρός σταριού, στραφτάλισμα θαλάσσης<br />Το κλάμα του παιδιού<br /><br />Το λιώνει ο τοίχος.<br />Κι εγώ<br />Είμαι το βέλος,<br /><br />Η δροσοσταγόνα που ίπταται<br />Αυτοκτονική, ένα με την κούρσα<br />Μέσα στο κόκκινο<br /><br />Μάτι, το καζάνι της πρωίας.<br />..............hryssanoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-102643309063679457.post-40689360292682659642012-02-07T20:13:08.660+02:002012-02-07T20:13:08.660+02:00συνεχίζω για την ποίηση και όσοι πιστοί προσέλθετε...συνεχίζω για την ποίηση και όσοι πιστοί προσέλθετε..<br />anne sexton, άλλο ένα τέρας..<br />απόσπασμα από το "συγχρωτιζόμενη με αγγέλους"<br /><br />Συγχρωτιζόμενη με αγγέλους<br /><br />Κουράστηκα να 'μαι γυναίκα,<br />με κούρασαν τα κουτάλια και τα βαζάκια,<br />με κούρασε το στόμα και τα στήθη μου,<br />με κούρασαν τα καλλυντικά και τα μεταξωτά.<br />Ακόμα υπήρξαν άντρες που κάθισαν στο τραπέζι μου,<br />σε κύκλο γύρω από το μπολ που τους προσέφερα.<br />Το μπολ ήταν γεμάτο μαύρα σταφύλια<br />και οι μύγες τριγύριζαν για το άρωμα<br />μάλιστα ήρθε και ο πατέρας μου με το λευκό του οστό.<br />Αλλά κουράστηκα απ' το γένος των πραγμάτων.<br />..........hryssanoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-102643309063679457.post-39546192046480946432012-02-05T18:12:36.733+02:002012-02-05T18:12:36.733+02:00άσε αυτούς που δεν έζησαν ποτέ και πιάσε αυτούς πο...άσε αυτούς που δεν έζησαν ποτέ και πιάσε αυτούς που ζουν πάντα, μόνο και μόνο με τις λέξεις τους.<br />ας κάνουμε ένα αφιέρωμα στους ποιητές..<br />εγώ να υποκλιθώ στην Έμιλυ Ντίκινσον, την αναρχική γλώσσα της και στην κατάφορη διάνοιά της..μπορεί το σχόλιο να μοιάζει άσχετο αλλά το ποίημα όχι..<br /><br />το νερό μαθαίνεται από την δίψα<br /><br />Το Νερό, μαθαίνεται απ’ τη δίψα.<br />Η Στεριά – απ’ το αρμένισμα στα Πέλαγα.<br />Η Έκσταση – απ’ την οδύνη –<br />Η Ειρήνη, απ’ των πολέμων της το χρονικό –<br />Η Αγάπη, απ’ του τάφου το ανάγλυφο –<br />Τα Πουλιά, απ’ το χιόνι.hryssanoreply@blogger.com